„Helene przyjechała do Polski na dziesięć miesięcy z europejskiej organizacji wolontariackiej, by zobaczyć jak żyją między innymi osoby starsze i z niepełnosprawnością. […]

– Polscy seniorzy, z którymi się zetknęłam, są bardzo pogodni i pomimo trudności często się uśmiechają – mówiła Helene. – Nie wiem, jak sobie radzą, czy wystarcza im na leki i codzienne wydatki, ale mają w sobie dużo optymizmu. Wielu z nich jest bardzo wysportowanych. Widziałam w Poznaniu, jak starszy pan gonił tramwaj. Niewiarygodne… […]

Jak żyje się francuskim seniorom? Helene mówiła o bardzo rozwiniętym w jej kraju systemie opieki. Starsi ludzie mają zapewnione godne warunki życia i z reguły mieszkają w domach przystosowanych do ich potrzeb. Nie muszą sami się organizować, zakładać stowarzyszeń, aby walczyć o swoje prawa. Podobnie jak w Polsce bardzo popularny staje się wolontariat, szczególnie wśród młodych ludzi, którzy widzą w nim źródło doświadczeń przydatnych w dalszym rozwoju. […]“

Pełny tekst art. Aurelii Pawlak czytaj w ‚Filantropie‘ 2016 Nr 6, s. 18 TU