„Starsza pani Helena Różańska po śmierci męża czuła się bardzo samotna. Jej życie odmieniło się z chwilą, gdy włączyła się w tworzenie i działalność Klubu Seniora 82 przy ulicy Krakowskiej, który właśnie powstawał. Dzięki pracy na rzecz innych ludzi jej życie nabrało nowego sensu i blasku. Znowu poczuła się szczęśliwa.

– Na początku było jedno małe pomieszczenie, które otrzymaliśmy dzięki życzliwości dyrekcji Szkoły Podstawowej numer 82 w Poznaniu – wspomina Helena Różańska. – Zebrała się grupa seniorów o różnych charakterach, osobowościach, oczekiwaniach i dążeniach. Trzeba było się porozumieć i nauczyć funkcjonowania w grupie.
Ciekawa oferta zajęć zachęcała, każdy mógł wybrać coś dla siebie. […]“

Pełny tekst art. Aurelii Pawlak czytaj w miesięczniku ‚Filantrop‘ 2016 Nr 11 s. 22 TU