„Poszukując skutecznych i ciekawych przykładów wsparcia seniorów Andrzej Wasilewski natknął się na Kaliską Radę Seniorów i Grażynę Mazurek. Spotkanie zaowocowało dyskusją na temat lokalnych rozwiązań i refleksją o społecznej polityce senioralnej.“

W artykule Nie będziemy radą „kanapową“ czytamy, m.in.:

„Są ludzie, którzy są szczęśliwi, mogąc „nic nie robić”. Są także ludzie z potencjałem twórczym, dla których „nicnierobienie” jest bardzo męczące. Kiedy Grażyna Mazurek przeszła na emeryturę, po pewnym czasie odreagowania zmęczenia i relaksacji poczęła odczuwać brak złożonych problemów do rozwiązania, skomplikowanych zadań do wykonania i codziennego przepływu informacji o tym, jakie sprawy jeszcze należałoby podnieść i na jakim forum. Po prostu nie godziła się na emerytalne „nicnierobienie”. […]

Udało nam się spowodować, aby Powiatowy Urząd Pracy stworzył bazę seniorów chętnych podjąć okazjonalną pracę i bazę ofert dla seniorów. Biurokracja proceduralna jednak zniechęca przez swój brak elastyczności. Na przykład babcia, która chce tylko kleić koperty, musi wypełniać bardzo szczegółową ankietę o swoich kwalifikacjach, przebiegu pracy zawodowej, wykształceniu, ukończonych kursach kwalifikacyjnych itp. To starszych ludzi zniechęca – takie strzelanie z armaty do zająca. […]“

Pełny tekst interesującego wywiadu Andrzeja Wasilewskiego z Grażyną Mazurek w miesięczniku ‚Gazeta Senior‘ 2018 Nr 8 s. 4-5 czytaj – TU

Uwaga: otwieranie pliku z kilkudziesięcioma stronami numeru może trwać 90-120 sek.

Art. pokrewny: o możliwości zatrudnienia poznańskich Seniorów (‚Okienko dla emeryta‚) czytaj – TU