„W Polsce nadal brakuje systemowej opieki nad osobami starszymi. Lekarze nie podejmują specjalizacji, ponieważ zarabiają mniej niż pielęgniarki. W jeszcze gorszej sytuacji są fizjoterapeuci. Dotychczasowe postulaty rządu mogą ten chaos jedynie pogłębić.

W Polsce brakuje systemu opieki nad osobami starszymi. Najczęściej rodziny są pozostawione same sobie źródło: ShutterStock

EHIS 2014 to druga edycja badania przeprowadzonego na podstawie zharmonizowanej europejskiej metodologii. Pierwsze badanie zrealizowano 5 lat temu.

Po raz pierwszy w badaniu EHIS zadano pytania o świadczenie przez respondenta nieformalnej długoterminowej opieki lub pomocy osobom chorującym przewlekle, niesprawnym, w podeszłym wieku. Pytania nie obejmowały pomocy świadczonej w ramach pracy zawodowej respondenta.

Taką opiekę lub pomoc sprawowało regularnie co najmniej 1 raz w tygodniu blisko 16 proc. badanych, czyli prawie co 6-ty respondent. Częściej były to kobiety niż mężczyźni (odpowiednio 18 proc. i 13 proc.) oraz osoby w wieku 50-59 lat (co czwarta osoba).

Ponad 3/4 pomagających otaczało opieką tylko członków własnej rodziny, zwłaszcza jeśli pomagający był mężczyzną lub osobą zamieszkałą na wsi. Natomiast kobiety oraz mieszkańcy miast częściej pomagały także osobom spoza rodziny – co 5-ty pomagający.

– W Polsce brakuje systemu opieki nad osobami starszymi. Najczęściej rodziny są pozostawione same sobie – mówi prof. Barbara Szatur-Jaworska, współprzewodnicząca Komisji Ekspertów ds. Osób starszych przy Rzeczniku Praw Obywatelskich.

Potwierdza to raport Najwyższej Izby Kontroli pt. „Opieka nad osobami w wieku podeszłym” potwierdza tę diagnozę. NIK jednoznacznie negatywnie oceniła działania Ministerstwa Zdrowia w zakresie opieki medycznej nad tą grupą obywateli.

W ocenie Najwyższej Izby Kontroli, dostępność opieki geriatrycznej jest niewystarczająca i wykazuje duże zróżnicowanie terytorialne. Brakuje nie tylko lekarzy specjalistów (czynnie zawód wykonuje 336 geriatrów), ale przede wszystkim kompleksowych i wystandaryzowanych procedur postępowania w opiece medycznej nad osobami w podeszłym wieku.

– Problemem nie jest brak geriatrów. Są lekarze, którzy decydują się wybrać taką specjalizację, ale szybko z niej rezygnują i odchodzą. Z moich obserwacji wynika, że dzieje się tak w 90 proc. przypadków – komentuje prof. Barbara Bień, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego i była przewodnicząca Zespołu ds. Gerontologii przy Ministrze Zdrowia. […]

– Politycy muszą zrozumieć, że geriatria jest specyficzną dziedziną. Seniorzy nie zmagają się z jedną chorobą. W przypadku osób w podeszłym wieku mówimy o wielochorobowości. Często seniorzy przyjmują około 20 różnych leków dziennie. Lekarz musi wiedzieć, które z nich mają potencjalnie negatywne działanie,wiedzieć które specyfiki wzajemnie się wykluczają, jak dobrać dawki, a przede wszystkim wiedzieć, co u danego pacjenta wymaga monitorowania (np. czy funkcje poznawcze, poziom glikemii, sodu, INR, czy inne parametry). Tego nie da się osiągnąć podczas 15-minutowej wizyty – mówi prof. Bień. […]”

Pełny tekst tego bardzo ciekawego artykułu Karoliny Nowakowskiej w “Gazecie Prawnej” z 11 stycznia 2016 czytaj TU