Wzorcowe mieszkanie seniora
„Polska z kraju młodego nagle przeistoczyła się w kraj stary pod względem demograficznym, na co w chwili obecnej nie jesteśmy przygotowani – mówi dr Agnieszka Cieśla, inicjatorka Wzorcowego Mieszkania Seniora.
Weronika Piórkowska: Dlaczego postanowili Państwo stworzyć dedykowane mieszkanie dla seniorów?
Agnieszka Cieśla: Mieszkanie kupili nasi krewni, którzy zbliżają się do wieku senioralnego. Wspólnie zaczęliśmy się zastanawiać, jak dobrze przystosować to mieszkanie, by coraz starsi lokatorzy czuli się dobrze mimo wieku. W pierwszej kolejności przystosowaliśmy mieszkanie dla osoby poruszającej się na wózku. Szerokie drzwi, brak wystających progów w podłodze, gniazdka elektryczne zamontowane wyżej tak, by każda osoba mogła z nich swobodnie korzystać i nie musiała się zbyt mocno pochylać.
Skąd zainteresowanie architekturą dla seniorów?
Wyjechałam do Niemczech na wymianę studencką w ramach Erasmus. Pamiętam moje zdziwienie, gdy zobaczyłam w planie, ile przedmiotów zostało poświęconych właśnie zagadnieniom związanym z seniorami. Później pracowałam w biurze, które specjalizowało się w projektowaniudomów spokojnej starości.
Następnie obroniłam doktorat na Uniwersytecie Bauhaus w Weimarze, w którym analizowałam wpływ zmian demograficznych na przestrzeń.
Polska jest jednym z najszybciej starzejących się krajów na świecie. Niemcy są wprawdzie jednym z najstarszym krajów, ale proces starzenia się przebiegał u nich znacznie wolniej. My natomiast z kraju młodego nagle przeistoczymy się w kraj stary pod względem demograficznym, na co w chwili obecnej nie jesteśmy przygotowani.
Jakie są obecne tendencje mieszkalne współczesnych seniorów w Polsce?
Około 10 mln ludzi w naszym kraju żyje w mieszkaniach z tzw. wielkiej płyty. Większość tych mieszkań nie jest przystosowanych do potrzeb osób starszych. Istnieje więc potrzeba tworzenia takich mieszkań. Niedawno Francja wprowadziła regulację, według której wszystkie nowe mieszkania mają być budowane zachowując normy dla osób niepełnosprawnych. Myślę, że warto byłoby się zastanowić nad wprowadzeniem podobnego rozwiązania w Polsce. […]
A jak to wygląda w Europie? Jakie tutaj są tendencję miesz- kalne dla osób starszych? Czy różnią się one ze względu na kraj?
Trendy dotyczą raczej całej Europy i jest to przede wszystkich międzypokoleniowość. Odchodzi się od wspomnianych wcześniej wielkich osiedli, w których mieszkają tylko seniorzy. Mieszkania muszą być uniwersalne. Przystosowane zarówno dla starszych, jak i rodzin z małymi dziećmi. Zmienia się także tendencja lokalizacyjna. Wcześniej osiedla dla seniorów budowano poza miastem, kojarzyło się to ze spokojem i odpoczynkiem. Dziś buduje się je w centrum miast, by nie marginalizować i nie odseparować starszych od życia miejskiego. Oczywiście są osoby, którym cisza odpowiada, ale ogólna tendencja idzie w stronę miasta. Skala też się zmieniła. Nie mogą to być wielkie osiedla, a raczej kilkurodzinne założenia, których nacisk kładzie się na inkluzję. Początkowo, tzn. w latach 50-tych domy opieki miały jedynie cel przedłużania życia osobom starszych. Dziś do tego dochodzi również jakość. […]“
Pełny tekst tego interesującego wywiadu Weroniki Piórkowskiej z Agnieszką Cieślą czytaj w miesięczniku ‚Polityka Senioralna‘ 2017 Nr 3, s. 82-86 TU
Tamże zob. też:
- Mieszkania, które wspierają seniorów. Wywiad Weroniki Piórkowskiej z Rafałem Kunickim. S. 87-90.
- Wysocki Marek, Przestrzeń publiczna przyjazna seniorom. S. 91-94.
- Cieśla Agnieszka, Labus Agnieszka, Seniorzy i studenci – razem możemy więcej. S.95-97.