„[…]Na kilkutygodniowym kursie w Wielkiej Brytanii nauczyła się języka angielskiego. Zaczęła pisać projekty i w porozumieniu z Ministerstwem Edukacji Narodowej zorganizowała polsko-angielską wymianę dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Wszystkich nagród, odznaczeń i dyplomów nie jest w stanie policzyć, ale nie one są dla niej ważne. Jej życiowe powołanie to pomoc chorym, bezdomnym, samotnym. Pomaga jej w tym wrodzona łagodność i ciepło. […]

Trudności zmobilizowały panią Krystynę [Zdunik] do pracy społecznej. Zaczęła od Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci i Koła Pomocy Dzieciom z Po- rażeniem Mózgowym. Została członkinią Rady Osiedla Winiary, wiceprzewodniczącą Komisji Dialogu Obywatelskiego przy Pełnomocniku Prezydenta Miasta do spraw Osób Niepełnosprawnych, społeczniczką osiedla Powstańców Warszawy. Dobrze godzi życie prywatne z działalnością na rzecz innych. Nie ma czasu na bezczynność, bo w wolnych chwilach pisze projekty, realizuje nowe inicjatywy. Organizuje festiwale dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Pomaga jej w tym cała rodzina […]“

Pelny tekst art. Aurelii Pawlak w ‚Filantropie‘ 2016 Nr 2 (luty), s. 28-29 czytaj TU